3.3. Zarządzanie sportem jako szansa na rozwój kariery dla młodych elitarnych sportowców

Zarządzanie sportem definiuje się jako zarządzanie obejmujące dowolną kombinację umiejętności związanych z planowaniem, organizowaniem lub kierowaniem organizacją z podstawowym produktem lub usługą związaną ze sportem lub aktywnością fizyczną[1]. Obejmuje wiele różnych obszarów, od finansów po marketing, operacje po zarządzanie wydarzeniami i wiele innych.

Studiując zarządzanie sportem, młodsi elitarni sportowcy zyskują nowy wgląd w różne aspekty zarządzania sportem, mogą poprawić swoje umiejętności zarządzania i przewodzenia, nauczyć się nawiązywać współpracę z interesariuszami sportu i (między)krajową społecznością sportową, rozwiązywać problemy i techniki zarządzania kryzysowego, a wszystko to przy jednoczesnym narażeniu na różne trendy biznesowe, które kształtują branżę sportową.

Różne możliwości nauki zarządzania sportem obejmują (a) uniwersytety/szkoły wyższe oferujące studia licencjackie, podyplomowe i doktoranckie; (b) szkoły biznesu oferujące specjalistyczne programy łączące zasady biznesowe z kursami sportowymi; (c) instytuty zarządzania sportem wydające odpowiednie certyfikaty; (d) platformy internetowe (Coursera, edX, Udemy) oferujące masowe otwarte kursy online prowadzone przez różne uniwersytety i ekspertów branżowych. Opcje te zaspokajają rosnące zapotrzebowanie na edukację w zakresie zarządzania sportem.

Poniżej znajduje się krótki opis dziesięciu (10) głównych elementów branży zarządzania sportem, z którymi elitarny sportowiec będzie miał do czynienia, jeśli zdecyduje się na to:

Zarządzanie sportem

Zarządzanie sportem odnosi się do systemu, struktur i procesów wdrożonych w celu nadzorowania i zarządzania organizacjami sportowymi, stowarzyszeniami i organami zarządzającymi. To ramy, które zapewniają przejrzystość, odpowiedzialność i odpowiedzialne podejmowanie decyzji w branży sportowej. Skuteczne zarządzanie sportem jest niezbędne do utrzymania integralności sportu, ochrony praw sportowców, przestrzegania standardów etycznych i promowania długoterminowej stabilności organizacji sportowych.

Kluczowe aspekty zarządzania sportem obejmują:

1. Struktura organizacyjna: Zarządzanie sportem definiuje strukturę organizacyjną organów sportowych, w tym zarządów, komitetów i kierownictwa wykonawczego. Określa on role, obowiązki i linie raportowania w celu zapewnienia skutecznego podejmowania decyzji i jasnych linii władzy.
2. Regulacje i zasady: Zarządzanie sportem ustanawia zasady, przepisy i polityki regulujące postępowanie sportowców, trenerów, urzędników i innych interesariuszy zaangażowanych w sport. Obejmuje to politykę antydopingową, kodeksy postępowania, wytyczne etyczne i środki zwalczania korupcji.
3. Zarządzanie finansami: Zarządzanie sportem obejmuje nadzorowanie kwestii finansowych, w tym budżetowania, sprawozdawczości finansowej i audytu. Przejrzyste praktyki finansowe zapewniają, że zasoby są zarządzane w sposób odpowiedzialny i wykorzystywane do promowania rozwoju sportu.
4. Reprezentacja sportowców: Zarządzanie sportem uwzględnia reprezentację i zaangażowanie sportowców w procesy decyzyjne. Wkład sportowców jest niezbędny do zrozumienia potrzeb i obaw osób bezpośrednio zaangażowanych w aktywność sportową.
5. Przejrzystość i odpowiedzialność: Zarządzanie sportem promuje przejrzystość w podejmowaniu decyzji i zapewnia, że interesariusze są odpowiedzialni za swoje działania. Może to obejmować ujawnianie dokumentacji finansowej, publikowanie protokołów ze spotkań oraz przestrzeganie uczciwego i przejrzystego procesu selekcji urzędników i sportowców.
6. Etyka i uczciwość: Etyka i uczciwość są najważniejsze w zarządzaniu sportem. Wprowadzono środki mające na celu zapobieganie konfliktom interesów, promowanie zasad fair play oraz ochronę przed korupcją, dopingiem i innymi nieetycznymi praktykami.
7. Integracja i różnorodność: Zarządzanie sportem ma na celu integrację i różnorodność, zachęcając do uczestnictwa i reprezentowania wszystkich grup demograficznych, niezależnie od płci, pochodzenia etnicznego lub pochodzenia.
8. Zgodność z przepisami i kwestie prawne: Organizacje sportowe muszą przestrzegać krajowych i międzynarodowych przepisów prawa, a także regulacji ustanowionych przez krajowe i międzynarodowe federacje sportowe. Zgodność zapewnia, że organy sportowe działają w ramach prawnych i spełniają międzynarodowe standardy.
9. Rozwój i promocja sportu: Zarządzanie sportem koncentruje się na rozwoju i promocji sportu, wspieraniu rozwoju oddolnego i tworzeniu możliwości dla sportowców.

Skuteczne zarządzanie sportem ma kluczowe znaczenie dla utrzymania wiarygodności i reputacji organizacji sportowych oraz dla wspierania zaufania publicznego w świecie sportu. Utrzymując wysokie standardy zarządzania, branża sportowa może nadal zapewniać przyjemne, uczciwe i bezpieczne doświadczenia sportowcom, kibicom i wszystkim zaangażowanym stronom.

Planowanie strategiczne w sporcie

Planowanie strategiczne obejmuje proces ustalania jasnych celów, formułowania strategii i tworzenia planów działania, aby osiągnąć te cele w sposób skuteczny i wydajny. Jest to proaktywne i przyszłościowe podejście, które wyznacza ogólny kierunek i sposób podejmowania decyzji przez organizację. Planowanie strategiczne pomaga organizacjom sportowym dostosowywać się do zmian w branży, wykorzystywać możliwości i pokonywać wyzwania, pozostając wiernym swojej misji i wartościom.

Kluczowe elementy planowania strategicznego obejmują:

1. Misja i wizja: Proces rozpoczyna się od zdefiniowania misji organizacji, która określa jej cel i powód istnienia. Deklaracja wizji opisuje pożądany przyszły stan i to, co organizacja chce osiągnąć w dłuższej perspektywie.
2. Analiza SWOT: Przeprowadzana jest dokładna analiza mocnych i słabych stron organizacji, szans i zagrożeń (SWOT). Ocena ta zapewnia cenny wgląd w wewnętrzne możliwości i czynniki zewnętrzne, które mogą mieć wpływ na sukces organizacji.
3. Wyznaczanie celów: W oparciu o misję i analizę SWOT ustalane są konkretne, mierzalne, osiągalne, istotne i określone w czasie cele (SMART). Cele te są zgodne z misją i wizją organizacji i służą jako podstawa planu strategicznego.
4. Inicjatywy i cele strategiczne: Inicjatywy strategiczne są identyfikowane w celu sprostania kluczowym wyzwaniom i wykorzystania możliwości. Inicjatywom tym towarzyszą konkretne cele, które określają, co organizacja chce osiągnąć poprzez każdą z nich.
5. Alokacja zasobów: Planowanie strategiczne obejmuje określenie zasobów, w tym finansowych, ludzkich i technologicznych, wymaganych do pomyślnego wdrożenia inicjatyw strategicznych.
6. Plan wdrożenia: Szczegółowy plan jest opracowywany w celu nakreślenia kroków, harmonogramów, obowiązków i wskaźników wydajności dla realizacji inicjatyw strategicznych. Plan ten zapewnia, że wszyscy w organizacji rozumieją swoje role i wkład w osiągnięcie celów.
7. Monitorowanie i ocena: Ciągłe monitorowanie i ocena planu strategicznego są niezbędne do mierzenia postępów, identyfikowania wszelkich odchyleń i wprowadzania korekt w razie potrzeby. Kluczowe wskaźniki wydajności (KPI) służą do śledzenia wyników organizacji w odniesieniu do jej celów.
8. Zarządzanie ryzykiem: Planowanie strategiczne obejmuje identyfikację potencjalnych zagrożeń i wyzwań, które mogą pojawić się podczas wdrażania oraz opracowanie planów awaryjnych w celu złagodzenia tych zagrożeń.
9. Zaangażowanie interesariuszy: Zaangażowanie interesariuszy, takich jak sportowcy, trenerzy, pracownicy, sponsorzy i fani, w cały proces planowania strategicznego zapewnia, że ich perspektywy i opinie są brane pod uwagę i uwzględniane w planie.

Planowanie strategiczne nie jest jednorazowym ćwiczeniem, ale ciągłym procesem, który wymaga elastyczności i zdolności adaptacyjnych, aby reagować na zmieniające się okoliczności. Odnoszące sukcesy organizacje sportowe wykorzystują planowanie strategiczne jako dynamiczne narzędzie do kierowania swoim wzrostem i rozwojem, jednocześnie reagując na stale ewoluującą branżę sportową.

Reprezentacja zawodnika

Menedżer sportowy, znany również jako agent sportowy lub przedstawiciel sportowca, działa jako łącznik między sportowcami a różnymi interesariuszami w branży sportowej. Główną rolą menedżera sportowego jest dbanie o interesy sportowca i zajmowanie się różnymi aspektami jego kariery i spraw biznesowych.

Oto niektóre z kluczowych obowiązków menedżera sportowego w reprezentacji sportowców:

1. Negocjacje kontraktów: Menedżerowie sportowi negocjują kontrakty w imieniu sportowca z drużynami, klubami, sponsorami i innymi organizacjami. Ich celem jest zapewnienie korzystnych warunków, w tym wynagrodzeń, premii, zachęt i innych świadczeń umownych.
2. Planowanie kariery: Menedżerowie sportowi współpracują ze sportowcami w celu opracowania długoterminowych planów kariery. Obejmuje to identyfikację możliwości rozwoju, kierowanie decyzjami dotyczącymi wyboru drużyny i strategię rozwoju zawodowego zawodnika.
3. Zarządzanie finansami: Menedżerowie sportowi nadzorują finansowe aspekty kariery sportowca, w tym budżetowanie, planowanie podatkowe i zarządzanie inwestycjami. Mogą oni współpracować z doradcami finansowymi, aby zapewnić sportowcowi stabilność finansową i bezpieczeństwo.
4. Zarządzanie marką: Menedżerowie sportowi pomagają sportowcom budować i zarządzać ich marką osobistą. Opracowują strategie promowania wizerunku sportowca, jego poparcia i możliwości sponsoringu w celu zwiększenia jego atrakcyjności rynkowej.
5. Marketing i wsparcie: Menadżerowie sportowi szukają umów poparcia i partnerstw marketingowych dla sportowca. Negocjują umowy sponsorskie i zapewniają, że możliwości poparcia są zgodne z marką i wartościami sportowca.
6. Zgodność z prawem i umowami: Menadżerowie sportowi dbają o to, by zawodnicy przestrzegali wymogów prawnych, przepisów sportowych i zobowiązań umownych. Mogą oni współpracować z ekspertami prawnymi w celu przeglądu i wykonania umów.
7. Relacje z mediami: Menedżerowie sportowi zajmują się kontaktami z mediami i public relations sportowca. Zarządzają prośbami mediów, organizują wywiady i pomagają w tworzeniu publicznego wizerunku sportowca.
8. Zdrowie i dobre samopoczucie: Menedżerowie sportowi traktują zdrowie i dobre samopoczucie sportowca priorytetowo. Mogą koordynować opiekę medyczną, rehabilitację i dostęp do ekspertów ds. wyników sportowych, aby zoptymalizować kondycję fizyczną sportowca.
9. Zarządzanie kryzysowe: W przypadku kontrowersji lub kryzysów menedżerowie sportowi działają jako doradcy i pomagają sportowcom w trudnych sytuacjach, chroniąc ich reputację i karierę.
10. Negocjowanie transferów i transakcji: W przypadku zawodników sportów drużynowych menedżerowie sportowi mogą negocjować transfery zawodników i transakcje między drużynami, biorąc pod uwagę preferencje zawodnika i cele jego kariery.
11. Networking i kontakty branżowe: Menedżerowie sportowi budują relacje z kluczowymi osobami w branży sportowej, w tym z właścicielami drużyn, trenerami i kierownictwem ligi.
12. Planowanie długoterminowe: Menedżerowie sportowi pomagają sportowcom planować karierę po zakończeniu kariery. Obejmuje to badanie możliwości w zakresie coachingu, transmisji lub innych ról w branży sportowej.

[1] https://www.gcu.edu/blog/business-management/all-about-sports-management-industry