4.3. Διαταραχές και συμπτώματα ψυχικής υγείας σε αθλητές ελίτ

3.3 Συμπτώματα και διαταραχές της ψυχικής υγείας σε επίλεκτους αθλητές

Αυτή η ενότητα παρέχει μια επισκόπηση των πολύπλευρων πτυχών των συμπτωμάτων και των διαταραχών της ψυχικής υγείας στους κορυφαίους αθλητές και μια εισαγωγή στη Δήλωση Συναίνεσης της ΔΟΕ για την Ψυχική Υγεία 2019.

ΟΡΟΛΟΓΙΑ

Πολλοί όροι χρησιμοποιούνται όταν συζητάμε για την ψυχική υγεία και περιστασιακά οι όροι αυτοί χρησιμοποιούνται εναλλακτικά. Στο παρόν έγγραφο χρησιμοποιούμε τους ακόλουθους όρους με τις ακόλουθες έννοιες:

Ψυχική υγεία: Κατάσταση ευεξίας στην οποία το άτομο αντιλαμβάνεται τις ικανότητές του, μπορεί να αντιμετωπίσει το φυσιολογικό άγχος της ζωής, μπορεί να εργαστεί παραγωγικά και είναι σε θέση να συνεισφέρει στην κοινότητά του.

Η ψυχική υγεία είναι προσωπική και υποκειμενική και περιλαμβάνει:

1. μια αίσθηση εσωτερικής ευεξίας

2. να αισθάνεται κανείς σύμφωνα με τις δικές του αξίες και πεποιθήσεις

3. να αισθάνεσαι γαλήνη με τον εαυτό σου

4. να αισθάνεστε θετικά και αισιόδοξα για τη ζωή

Συμπτώματα ψυχικής υγείας: Αυτοαναφερόμενα αρνητικά μοτίβα σκέψης, συναισθημάτων και συμπεριφορών που μπορούν/μπορούν να προκαλέσουν δυσφορία ή/και να επηρεάσουν τη λειτουργικότητα, συμπεριλαμβανομένης της αθλητικής απόδοσης.

Διαταραχές ψυχικής υγείας: Κλινικά διαγνωσμένες καταστάσεις που προκαλούν σημαντικές και επίμονες αλλαγές στη σκέψη, τα συναισθήματα ή/και τη συμπεριφορά ενός ατόμου, οι οποίες συνδέονται με σημαντική δυσφορία ή/και αναπηρία σε κοινωνικές, επαγγελματικές ή άλλες σημαντικές δραστηριότητες, όπως η μάθηση, η εκπαίδευση ή ο ανταγωνισμός.

Elite Athlete: Η ομάδα εργασίας της ΔΟΕ για την ψυχική υγεία όρισε τον κορυφαίο αθλητή ως ολυμπιονίκη, παραολυμπιονίκη, επαγγελματία ή κολλεγιακό αθλητή, αν και αναγνωρίζεται ότι αυτή η κατηγορία είναι αφηρημένη και κινδυνεύει να παραβλέψει ορισμένα άτομα που έχουν αφιερώσει σημαντικό χρόνο και προσπάθεια στην επιδίωξη της αθλητικής αριστείας.

Επισκόπηση των συμπτωμάτων και των διαταραχών ψυχικής υγείας σε επίλεκτους αθλητές

Η τακτική συμμετοχή σε αθλήματα έχει αποδειχθεί ότι έχει πολλά οφέλη, όπως σωματική, ψυχολογική και κοινωνική υγεία(19).Υπάρχει επίσης ένας αυξανόμενος όγκος βιβλιογραφίας που αναγνωρίζει τις θετικές επιδράσεις της άσκησης στις καταστάσεις της διάθεσης, όπως το άγχος, το στρες και η κατάθλιψη(20).Ωστόσο, παρά αυτά τα καλά αναγνωρισμένα οφέλη, οι αθλητές της ελίτ φαίνεται να αντιμετωπίζουν επίπεδα συμπτωμάτων και διαταραχών ψυχικής υγείας παρόμοια με του γενικού πληθυσμού. Ορισμένες παθήσεις, όπως οι διατροφικές διαταραχές, έχει μάλιστα διαπιστωθεί ότι είναι πιο συχνές στους αθλητές ελίτ.

Μελέτες έχουν δείξει ότι οι πιο συχνές παρουσιάσεις συμπτωμάτων και διαταραχών ψυχικής υγείας σε αθλητές ελίτ περιλαμβάνουν:

Άγχος : Υπερβολικός φόβος, διαταραχές συμπεριφοράς που σχετίζονται με το άγχος (συμπεριλαμβανομένων των φοβιών και των κρίσεων πανικού).

Κατάθλιψη : Επίμονη και διάχυτη θλίψη/χαμηλή διάθεση, υπερβολική κόπωση και απώλεια ενδιαφέροντος/ευχαρίστησης Προβλήματα που σχετίζονται με τον ύπνο Όπως ανεπαρκής ύπνος, δυσκολία να πέσει ή να παραμείνει ο ύπνος, ή κακή προσαρμογή των μοτίβων ύπνου-αφύπνισης.

Κατάχρηση αλκοόλ : Περιλαμβάνει την κατανάλωση αλκοόλ παρά τη μειωμένη λειτουργία, τη βλάβη και την εξάρτηση από το αλκοόλ.

Διαταραχές πρόσληψης τροφής : Διαταραχές της διατροφής και συναφείς συμπεριφορές, συμπεριλαμβανομένων του υπερβολικού περιορισμού, της καταναγκαστικής άσκησης και/ή της αδηφαγίας και της κάθαρσης.

Η Δήλωση συναίνεσης της ΔΟΕ για την ψυχική υγεία (2019) προσδιορίζει περαιτέρω τα ακόλουθα συμπτώματα και διαταραχές της ψυχικής υγείας στους αθλητές της ελίτ:

– Διαταραχή μετατραυματικού στρες και άλλες διαταραχές που σχετίζονται με το τραύμα

– Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας

– Διπολικές και ψυχωσικές διαταραχές

– Αυτοκτονία

– Χρήση άλλων ουσιών και διαταραχές χρήσης ουσιών (π.χ. ναρκωτικά)

– Διαταραχή τυχερών παιχνιδιών και άλλοι συμπεριφορικοί εθισμοί.

Όπως και στον γενικό πληθυσμό, οι επιπτώσεις των συμπτωμάτων και των διαταραχών της ψυχικής υγείας στους αθλητές μπορεί να είναι σοβαρές και εξουθενωτικές. Για τους αθλητές, οι επιπτώσεις αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν κακή απόδοση, αυξημένο κίνδυνο τραυματισμού, καθυστερημένη αποκατάσταση από τραυματισμό και μειωμένη ποιότητα ζωής. Ωστόσο, με την κατάλληλη και έγκαιρη υποστήριξη και παρέμβαση οι επιπτώσεις αυτές μπορούν να μειωθούν.

Περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με τα συμπτώματα και τις διαταραχές της ψυχικής υγείας σε αθλητές ελίτ μπορείτε να βρείτε στη Δήλωση συναίνεσης της ΔΟΕ για την ψυχική υγεία (2019). Για να διαβάσετε την πλήρη δήλωση συναίνεσης, ακολουθήστε αυτόν τον σύνδεσμο.

Επικράτηση των συμπτωμάτων και των διαταραχών ψυχικής υγείας σε επίλεκτους αθλητές

Ο προσδιορισμός του επιπολασμού των συμπτωμάτων και των διαταραχών της ψυχικής υγείας στον κορυφαίο αθλητισμό παραμένει πρόκληση, κυρίως επειδή οι αθλητές της ελίτ δεν αποτελούν εύκολα προσβάσιμο πληθυσμό μελέτης και τα αξιόπιστα, έγκυρα, ειδικά για τον αθλητισμό εργαλεία διαλογής είναι ελάχιστα.

Ωστόσο, προοπτικές μελέτες έχουν αναφέρει ότι διαταραχές της ψυχικής υγείας εμφανίζονται σε ποσοστό μεταξύ 5 και 35 τοις εκατό των κορυφαίων αθλητών. Το παρακάτω infographic περιγράφει λεπτομερώς διάφορα συμπτώματα και διαταραχές ψυχικής υγείας, καθώς και αποτελέσματα ερευνών σχετικά με τον επιπολασμό, όπως περιγράφονται λεπτομερώς στη Δήλωση συναίνεσης της ΔΟΕ για την ψυχική υγεία (2019).

Άγχος και κατάθλιψη: Το 33,6% των κορυφαίων αθλητών και το 26,4% των πρώην αθλητών ανέφεραν συμπτώματα άγχους/κατάθλιψης. Μια μελέτη του 2020 διαπίστωσε υψηλότερο επιπολασμό άγχους ή/και κατάθλιψης στις αθλήτριες (26,0%) σε σύγκριση με τους άνδρες αθλητές (10,2%).

Προβλήματα που σχετίζονται με τον ύπνο : Το 49% των ολυμπιακών αθλητών θα χαρακτηρίζονταν ως “κακοί κοιμιστές” (όρος που περιλαμβάνει πολλαπλά προβλήματα ύπνου)

Διαταραχές χρήσης ουσιών και κατάχρησης ουσιών: Οι ουσίες που χρησιμοποιούνται και καταχράζονται συχνότερα από κορυφαίους αθλητές σε όλες τις χώρες, τα αθλήματα και τα φύλα είναι το αλκοόλ, η καφεΐνη, η νικοτίνη, η κάνναβη/κανναβινοειδή, τα διεγερτικά και τα αναβολικά ανδρογόνα στεροειδή.

Διπολικές και ψυχωσικές διαταραχές: Οι πληροφορίες σχετικά με τον επιπολασμό τους σε αθλητές ελίτ και τις επιπτώσεις τους στην αθλητική απόδοση είναι περιορισμένες.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι περισσότερες από τις μελέτες επιπολασμού που αναφέρονται σε αυτή τη σελίδα προέρχονται από την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Συνεπώς, μπορεί να μην είναι αντιπροσωπευτικές όλων των αθλητών. Απαιτείται περαιτέρω έρευνα για τον προσδιορισμό των ποσοστών επικράτησης παγκοσμίως.

Διατροφικές διαταραχές : Ο εκτιμώμενος επιπολασμός των διατροφικών διαταραχών ή/και της διαταραγμένης διατροφής μεταξύ των αθλητών γενικά κυμαίνεται από 0 έως 19% στους άνδρες και από 6 έως 45% στις γυναίκες. Τα ποσοστά αυτά είναι υψηλότερα από ό,τι στους μη αθλητές.

Αυτοκτονία : Στη μεγαλύτερη μελέτη αυτοκτονιών σε επίλεκτους φοιτητές-αθλητές στις ΗΠΑ, το 7,3% όλων των θανάτων αθλητών αποδόθηκε σε αυτοκτονία. Ωστόσο, οι αθλητές κολεγίου εξακολουθούσαν να έχουν χαμηλότερο ποσοστό αυτοκτονιών από ό,τι τα άτομα της ίδιας ηλικιακής ομάδας στο γενικό πληθυσμό των ΗΠΑ. Μια μελέτη του 2020 διαπίστωσε ότι 1 στους 6 διεθνείς αθλητές του στίβου ανέφερε ότι έχει βιώσει αυτοκτονικό ιδεασμό.

Διαταραχή μετατραυματικού στρες και άλλες διαταραχές που σχετίζονται με το τραύμα : Οι αθλητές μπορεί να αντιμετωπίσουν τραυματικές εμπειρίες μέσα ή έξω από τον αθλητισμό, και οι εμπειρίες αυτές μπορεί να κυμαίνονται από αθλητικούς τραυματισμούς μέχρι γεγονότα ζωής ανεξάρτητα από έναν αθλητικό τραυματισμό. Η έρευνα σχετικά με τον επιπολασμό των διαταραχών που σχετίζονται με το τραύμα στους αθλητές υψηλού επιπέδου είναι περιορισμένη.

Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας : Αν και υπάρχουν λίγα στοιχεία σχετικά με τον επιπολασμό της ΔΕΠΥ στους αθλητές, μια μελέτη του 2020 σε 333 επίλεκτους Σουηδούς αθλητές διαπίστωσε ότι το 5,4% είχε συμπτώματα ΔΕΠΥ.

Διαταραχή τυχερών παιχνιδιών και άλλοι συμπεριφορικοί εθισμοί : Μια μελέτη του 2016 που διερεύνησε τον τζόγο μεταξύ Ευρωπαίων επαγγελματιών αθλητών έδειξε ότι το 56,6% είχε συμμετάσχει σε κάποια μορφή τζόγου κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους και το 8,2% είχε πρόβλημα τζόγου (είτε τώρα είτε στο παρελθόν).

Κατάχρηση αλκοόλ: Το 2020 μια μελέτη ανέφερε ότι το 25,8% των αθλητών κατανάλωνε επικίνδυνη αλκοόλη. Μια μετα-ανάλυση του 2018 διαπίστωσε ότι το 19% των αθλητών και το 21,1% των πρώην αθλητών ανέφεραν συμπτώματα κατάχρησης αλκοόλ.

Εμπόδια στην καλή ψυχική ευεξία των αθλητών

Προκειμένου να δημιουργηθούν ψυχολογικά ασφαλή περιβάλλοντα που ενθαρρύνουν την αναζήτηση βοήθειας, είναι σημαντικό να κατανοηθούν τα βασικά εμπόδια που μπορεί να αντιμετωπίζουν οι αθλητές.

Ο δημόσιος στιγματισμός αναφέρεται στις αρνητικές στάσεις και πεποιθήσεις του κοινού για τα άτομα με ψυχική ασθένεια. Ο δημόσιος στιγματισμός μπορεί να δημιουργήσει εμπόδια στην πρόσβαση στη θεραπεία, δημιουργώντας ένα περιβάλλον όπου τα άτομα με ψυχική ασθένεια μπορεί να αισθάνονται ότι κρίνονται, απορρίπτονται ή περιθωριοποιούνται και συμβάλλει σε μια κουλτούρα σιωπής γύρω από τα θέματα ψυχικής υγείας, καθιστώντας δύσκολο για τα άτομα να μιλήσουν ανοιχτά για τις εμπειρίες τους και να αναζητήσουν υποστήριξη από άλλους.

Το αυτοστίγμα είναι όταν τα άτομα εσωτερικεύουν αρνητικές στάσεις και πεποιθήσεις σχετικά με την ψυχική ασθένεια και μπορεί να αρχίσουν να πιστεύουν ότι είναι αδύναμοι, ανίκανοι ή ελαττωματικοί. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει μια αίσθηση απομόνωσης και αποξένωσης, η οποία μπορεί να επιδεινώσει περαιτέρω τα προβλήματα ψυχικής υγείας.

Η απώλεια χρόνου συμμετοχής μπορεί να αποτελέσει σημαντικό εμπόδιο για την αναζήτηση βοήθειας από τους κορυφαίους αθλητές, καθώς μπορεί να διστάζουν να αναζητήσουν βοήθεια για θέματα ψυχικής υγείας, επειδή φοβούνται μήπως θεωρηθούν αδύναμοι ή επιβάρυνση για την ομάδα τους. Οι αθλητές μπορεί επίσης να ανησυχούν ότι, αναζητώντας βοήθεια για θέματα ψυχικής υγείας, μπορεί να θεωρηθούν ανίκανοι να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις του αθλήματός τους.

Η απώλεια χρόνου συμμετοχής μπορεί επίσης να επηρεάσει τα οικονομικά ενός αθλητή – μέσω της μη επιλογής του σε μια ομάδα, της μη υπογραφής συμβολαίου ή της μη λήψης χορηγίας.

Οι αθλητές που δεν έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας στο σύλλογο, την ομοσπονδία ή την ΕΟΕ τους μπορεί να αναγκαστούν να αναζητήσουν λύσεις με δικά τους έξοδα λόγω έλλειψης ασφαλιστικής κάλυψης ή λόγω του δυσβάσταχτου κόστους της ιδιωτικής ψυχικής υγείας.

Υπερμασικότητα : Ο υπερ-ανδρισμός, που ορίζεται ως υπερβολική και άκαμπτη αντίληψη του ανδρισμού, μπορεί να οδηγήσει στην πεποίθηση ότι οι άνδρες πρέπει να είναι δυνατοί, ανεξάρτητοι και αυτοδύναμοι και ότι η αναζήτηση βοήθειας για θέματα ψυχικής υγείας αποτελεί ένδειξη αδυναμίας. Αυτό μπορεί να ισχύει ιδιαίτερα στον αθλητισμό, όπου η ψυχική ανθεκτικότητα εκτιμάται ιδιαίτερα και οι αθλητές μπορεί να αισθάνονται πίεση να κρύβουν τους αγώνες τους και να παίζουν μέσα από τον πόνο και τον τραυματισμό.

Αυτό μπορεί επίσης να αποθαρρύνει την αναζήτηση βοήθειας από τους άνδρες αθλητές, καθώς μπορεί να εσωτερικεύσουν την πεποίθηση ότι θα πρέπει να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν μόνοι τους τα προβλήματα ψυχικής υγείας.

Έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνδρες και τα αγόρια είναι λιγότερο πιθανό να αναζητήσουν βοήθεια για θέματα ψυχικής υγείας από ό,τι οι γυναίκες και τα κορίτσια, λόγω της έλλειψης κατανόησης των σημείων των προβλημάτων ψυχικής υγείας και της έλλειψης γνώσεων σχετικά με τους διαθέσιμους πόρους.

Κερδίζοντας καλά: Τα αθλητικά περιβάλλοντα υψηλών επιδόσεων μπορεί να εστιάζουν σε μεγάλο βαθμό στα αποτελέσματα της επιτυχίας και της επίτευξης. Αυτή η εστίαση μπορεί να συμβάλει σε κουλτούρες που δεν αναγνωρίζουν εξίσου την ψυχική υγεία και ευημερία των αθλητών, των προπονητών και του προσωπικού υποστήριξης. Τα περιβάλλοντα υψηλών επιδόσεων ελέγχονται όλο και περισσότερο για τις επιπτώσεις τους στα άτομα, δεδομένων των αυξανόμενων στοιχείων ότι τα ψυχικά ανθυγιεινά περιβάλλοντα μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης ψυχικών ασθενειών γενικότερα. Η λήψη μέτρων για τη δημιουργία ενός ψυχικά υγιούς περιβάλλοντος για όλους τους εμπλεκόμενους σε οργανισμούς ελίτ αθλητισμού θα έχει πιθανότατα θετικό αντίκτυπο στην ευημερία των αθλητών, των προπονητών και του προσωπικού, η οποία με τη σειρά της μπορεί να συμβάλει θετικά στην αθλητική απόδοση.

Οριζόντια ζητήματα

Γυναίκες στον αθλητισμό : Ο αθλητισμός είναι ένα έμφυλο περιβάλλον, το οποίο λειτουργεί σύμφωνα με μια ηγεμονική ανδρική νόρμα. Οι αθλητές και οι αθλήτριες βιώνουν το αθλητικό περιβάλλον με διαφορετικό τρόπο εξαιτίας και όχι παρά το φύλο τους. Οι γυναίκες που αγωνίζονται σε αθλήματα που παραδοσιακά θεωρούνται “ανδρικά” μπορεί να περιθωριοποιούνται και να αντιμετωπίζουν στερεότυπα και να αντιμετωπίζουν άνισες ευκαιρίες κατάρτισης και πόρους. Η σεξουαλικοποίηση, οι παραδοσιακοί ρόλοι των φύλων, η θρησκεία και οι εθνικές πεποιθήσεις επηρεάζουν τις ευκαιρίες για τις γυναίκες. Για παράδειγμα, οι γυναίκες ορισμένων θρησκειών μπορεί να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να συνδυάσουν τους παραδοσιακούς ρόλους με τον ανταγωνισμό ως επίλεκτες αθλήτριες, λόγω των θρησκευτικών κανόνων σχετικά με το σώμα και την παρουσίαση στο κοινό. Μπορεί επίσης να υπάρχει ένταση μεταξύ του τι είναι λειτουργικά βέλτιστο να φορούν οι ελίτ αθλήτριες και του τι θεωρείται πολιτισμικά αποδεκτό. Τα στερεότυπα φύλου στα μέσα ενημέρωσης μπορεί να επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο οι γυναίκες αθλήτριες βλέπουν τον εαυτό τους.

Ορισμένες επαγγελματίες αθλήτριες πρέπει να προπονούνται εκτός της χώρας τους και μπορεί να δυσκολεύονται να βρουν ένα δίκτυο υποστήριξης και πολιτισμικής κατανόησης από τους συναθλητές τους στη νέα τους χώρα.

Ο χαμηλός αριθμός γυναικών σε ηγετικές θέσεις (προπονητές, διοικητικοί υπάλληλοι, τεχνικοί αξιωματούχοι, γιατροί κ.λπ.) θα μπορούσε να οδηγήσει σε έλλειψη αποκάλυψης της ψυχικής υγείας λόγω του ότι δεν έχουν κάποιον “ασφαλή”, “παρόμοιο” και “σχετικό” για να εμπιστευτούν.

Έρευνα και δεδομένα : Η μεροληψία στη συλλογή δεδομένων παρουσιάζεται με διάφορους τρόπους. Όταν οι ερευνητές επικεντρώνονται κυρίως σε άνδρες αθλητές, τα δεδομένα που συλλέγονται μπορεί να μην είναι άμεσα συναφή ή μεταβιβάσιμα στις γυναίκες αθλήτριες, καθώς μπορεί να μην λαμβάνουν υπόψη τους γυναικείες ιδιαιτερότητες, όπως ο εμμηνορροϊκός κύκλος, η εμμηνόπαυση και η εγκυμοσύνη.

Επιπλέον, η προκατάληψη λόγω φύλου μπορεί επίσης να επηρεάσει τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για τη συλλογή δεδομένων. Ως εκ τούτου, οι μελέτες που, για παράδειγμα, βασίζονται σε δεδομένα αυτοαναφοράς μπορεί να είναι μεροληπτικές εάν χρησιμοποιείται η ανδρική προεπιλογή, καθώς οι άνδρες και οι γυναίκες αθλητές βιώνουν διαφορετικά το αθλητικό περιβάλλον, όπως υπαγορεύεται από τις επικρατούσες κοινωνικοπολιτισμικές προσδοκίες και νόρμες.

Ομάδες πιο ευάλωτες : Υιοθετώντας μια καθολική προσέγγιση, θα διασφαλίσουμε ότι αναγνωρίζονται και αντιμετωπίζονται οι ειδικές ανάγκες των πιο συνηθισμένων ομάδων ανθρώπων που καθίστανται ευάλωτες στον αθλητισμό.

Αυτό σημαίνει ότι λαμβάνονται υπόψη οι LGBTQ+ αθλητές, τα άτομα με αναπηρία ή οι φυλετικές και εθνοτικές μειονότητες, οι οποίοι ενδέχεται να αντιμετωπίζουν προκαταλήψεις, στίγμα και διακρίσεις εντός της αθλητικής κοινότητας. Τέτοιου είδους εμπειρίες, συμπεριλαμβανομένων των υποτιμητικών εκφράσεων, του αποκλεισμού ή της έλλειψης αποδοχής, μπορούν να συμβάλουν στην αύξηση του στρες, του άγχους και της κατάθλιψης.

Νεολαία: Οι επίλεκτοι νεαροί αθλητές μπορεί να αντιμετωπίσουν μια σειρά από συνθήκες ζωής που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης ψυχικής ασθένειας, συμπεριλαμβανομένων αναπτυξιακών “ορόσημων” όπως η εφηβεία, η απομάκρυνση από τους γονείς (ιδίως εκείνους που εμπλέκονται άμεσα στην αθλητική ανάπτυξη του παιδιού τους), η πλοήγηση σε πιο σύνθετες διαπροσωπικές σχέσεις (π.χ. ερωτικές ή σεξουαλικές), η ενασχόληση με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως “ψηφιακοί ιθαγενείς” και τελικά η διαπραγμάτευση πτυχών του σχηματισμού της ταυτότητάς τους, όπως το φύλο, η κουλτούρα ή η σεξουαλικότητα.

Πρόσβαση : Η καλή υγεία θα πρέπει να είναι εφικτή για όλους, ιδίως για εκείνους που τη χρειάζονται περισσότερο, ωστόσο η πρόσβαση σε πόρους και υπηρεσίες ιατρικής και ιδίως ψυχικής υγείας μπορεί να διαφέρει σημαντικά σε όλο τον κόσμο. Σε ορισμένες χώρες, οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας μπορεί να είναι περιορισμένες, υποχρηματοδοτούμενες ή δύσκολα προσβάσιμες, ιδίως σε αγροτικές ή απομακρυσμένες περιοχές. Σε άλλες χώρες, οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας μπορεί να είναι ευρύτερα διαθέσιμες, αλλά μπορεί να μην είναι πολιτισμικά κατάλληλες, ευαίσθητες στις μοναδικές ανάγκες των αθλητών ή προσβάσιμες στη μητρική γλώσσα του αθλητή.